Alle gekheid op een stokje
August 25, 2010Mijn rooie wilde haren zijn niet meer. Het is nu gewoon donkerbruin en veel korter. Minder opvallend en enigzins strenger past beter bij mijn leeftijd en mijn maatschappelijke missie.
Weg met de te lieve opstandige rebelse vrouw die maar nooit aan de bak komt.
Lui uitschot, underdog, aanpassen zul je, compromissen door mijn eigen strot gedrukt.
Werk aan de winkel!!!! Nieuwe frisse mij op de arbeidsladder.
Het diagnose traject is leerzaam.
Ik zie aan mijn groep dat het goed is dat werkloze mensen achter de geranaiums weg gehaald worden.
Als je thuis blijft zitten worden de hersens niet genoeg gestimuleerd en blijf je hangen in oud gedrag en kan je langzaam afglijden in een veel te klein wereldje. Waarin je steeds weer bevestigd word dat je een loser bent tussen de losers met al die dagelijkse kleine grote problemen.
Want je hoort erbij als je een goed antwoord heb op de vraag wat doe jij voor werk???
Als je in de bijstand zit is er vast iets mis met je en ben je een potentieel mini fraudeur.
Ieder mens wil succesvol zijn en heeft dromen.
We zijn allen gevormd door het leven en iedereen heeft een rugzak en arbeidshandicaps.
Veel mensen durven bijna niet meer te dromen over succes ze hebben zich neergelegd bij de eigen beperkingen en stellen zich pasief op om zichzelf te beschermen.
Ik weet het niet, ik kan het niet, ik wil niet, en ik durf niet.
Beren op het pad.
Ook al ben ik een vreemde eend in de bijt en heel anders dan de ander groepsgenoten voel ik me ontroerd door de overlevingskracht en betrokken bij de verhalen die verteld worden.
Ik pas me aan aan het tempo en heb een goede klik met de begeleiders.
Daarnaast help ik mee aan een goede open sfeer in de groep door zelf heel open te zijn en complimenten en bewondering uit te spreken.
Dat werkt! Ik hou ook wel eens me mond en geef dan anderen de ruimte om iets te zeggen.
Want wie ben ik.
Maar toch bekruipt me iedere keer een naar gevoel als ik weer op de fiets zit.
Een gevoel van overgeleverd te zijn aan de willekeur en het beleid van de politiek en gemeente.
Haar trajecten en de persoonlijke behandeling door werkconsulenten, arbeidsbemiddelaars van de sociale dienst.
En hoe verder na de 8 week "Zelf" diagnose??? Ik red me wel maar de anderen?
Mag je het dan weer zelf uitzoeken als je pech hebt of kom je op een wachtlijst voor een volgend traject??
In deze tijd met de enorme groeiende werkloosheid?
Wordt er wel erg veel geld in "ons" gepompt is dat er straks ook nog??
Of komen er weer werkkampen voor de onaangepasten en beschadigden?
Hier onderaan op de ladder vallen de klappen hard en niemand hoort het!
We gaan de straat niet op om te demonstreren want we zijn te druk bezig met slachtoffer zijn. Overleven.
Quote Van de site van het Ministerie van Sociale Zaken 8 oktober 2008
Om meer mensen aan het werk te krijgen voert het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de komende drie jaar campagne onder de titel ‘Ik Kan’. De campagne wil mensen helpen om anders naar zichzelf, naar elkaar en naar werk te kijken. Minister Donner en staatssecretaris Aboutaleb hebben vandaag gezamenlijk de aftrap gegeven en de website www.ikkan.nl gelanceerd. Voor de campagne is een bedrag van 6 miljoen euro uitgetrokken.
Het doel van de campagne is dat mensen leren om anders te kijken naar mensen, meer te kijken naar wat zij kunnen in plaats van wat zij niet kunnen. De overheid vertelt niet wat iemand moet doen, maar zet aan tot nadenken over wat je kunt. Iedereen kan iets wat nuttig is op de arbeidsmarkt.
Daarnaast biedt de campagne ook gereedschap om zelf werk te maken van werk. In de campagne wordt niet uitgegaan van de beperkingen die mensen hebben of ondervinden, maar van de mogelijkheden, vaardigheden en ervaringen die zij hebben.
Als dit waar gemaakt kan worden is het geweldig!!!
Mijn ervaring is nu dat ik, (die zich erg bewust is van haar mogelijkheden en vaardigheden). toch moet loslaten wat ik het liefste doe!
Me moet aanpassen, af moeten wachten, en blij moet zijn met wat er op de gesubsidieerde arbeidsmarkt op me af komt en aangeboden word.
"Ik kan" heel veel!!!!
Posted by tanja willems.